مدتی است که در بین نوجوان ها علاقه به پیرسینگ های گوناگون رواج پیدا کرده است. پیرسینگ لب بعد از پیرسینگ دماغ یکی از شایع ترین پیرسینگ ها بین افراد است. پیرسینگ به معنی سوراخ کردن بخشی از بدن و عبور حلقه یا نگین از طلا و نقره است. سوراخ کردن گوش و گوشواره انداختن هم نوعی پیرسینگ است؛ ولی چون از گذشته رواج داشته به عنوان پیرسینگ شناخته نمی شود. در باور عموم مردم پیرسینگ به معنی حلقه ها یا نگین هایی است که در لب، دماغ، ناف و ... انداخته می شود. استفاده از این مدل زیورآلات قدمت تاریخی دارد و در فرهنگ قدیم اهالی قاره آمریکا و آفریقا وجود داشته است. امروزه استفاده از پیرسینگ صرفا برای زیبایی و جلب توجه استفاده می شود ولی آیا در گذشته هم به همین منظور بوده؟ در ادامه این مطلب قصد بررسی تاریخچه استفاده از پیرسینگ لب و عوارض آن را داریم. با ما همراه باشید.
پیرسینگ لب نشانه چیست
امروزه داشتن پیرسینگ لب به خاطر پیروی از مد است؛ ولی در گذشته مردمی که به صورت قبیله ای در قاره آمریکا و آفریقا زندگی می کردند دلایل مهمتری از مد داشتند که حتی موجب آسیب رساندن به افراد می شد. معمولا پیرسینگ لب یکی از رسم و رسومات ازدواج مردم آن زمان بوده است؛ مثلا یکی از عجیب ترین رسوم و شاید هم کمی ترسناک این است که در یکی از قبایل آفریقایی داماد قبل از عروسی بشقابی در سوراخ لب عروس قرار می داد.
در مصر باستان استفاده از پیرسینگ های گوناگون و پیرسینگ لب معمولا نشان دهنده طبقه اجتماعی بالای افراد بود. در برخی قبایل هم طبق رسومات مذهبی خود از پیرسینگ استفاده می کردند.
پماد برای عفونت پیرسینگ
لب و دهان محل ورود غذا به بدن ما هستند و جزو اندام هایی به حساب می آیند که به طور مستقیم با آلودگی های محیطی در تماس هستند؛ وجود یک سوراخ در این ناحیه بسیار مستعد عفونت کردن است؛ همچنین خود پیرسینگ ها به عنوان یک جسم خارجی در بدن ممکن است باعث بروز حساسیت شوند. بهتر است در صورتی که قصد استفاده از پیرسینگ را دارید از فلزاتی مثل طلا و نقره استفاده کنید که درصد حساسیت زا بودن آنها کمتر است. محیط باکتریایی دهان هم شرایط را برای عفونت کردن این سوراخ فراهم تر می کند.
سوزش، درد زیاد، قرمزی و التهاب ناحیه و وجود چرک زرد رنگ نشانه عفونت کردن محل است؛ اگر محل پیرسینگ شما دچار عفونت شد در اولین فرصت پیرسینگ را از لب خود خارج کنید و بعد اقدامات درمانی را شروع کنید. حتما به یک پزشک مراجعه کنید و سرخود دست به اقدام نزنید.
پماد فوسیدین به علت داشتن آنتی بیوتیک در ترکیبات خود برای عفونت های پوستی بسیار موثر است. نکته مهم این است که این پماد صرفا برای استعمال خارجی است. فوسیدین را فقط بر روی پوست محل عفونت بمالید و مراقب باشید که به هیچ وجه وارد دهان نشود.
موپیروسین یکی دیگر از پمادهایی است که برای درمان عفونت پیرسینگ لب توسط پزشک تجویز می شود. این پماد برای درمان عفونت های سطحی، زخم ها و عفونت های باکتریایی استفاده می شود. موپیروسین به عنوان یک آنتی بیوتیک موضعی می تواند روند رشد باکتری ها را متوقف کند.
تریامسینولون ان ان هم یکی دیگر از پمادهایی است که در مواقع بروز عفونت های باکتریایی تجویز می شود. پماد ان ان به صورت موضعی استفاده می شود و در درمان التهاب، خارش و سوزش موثر است. پماد ان ان به علت برخی ویژگی های خاصی که دارد باید حتما با تجویز پزشک مصرف شود.
پیرسینگ لب امروزه معنای گذشته خود را از دست داده و صرفا یکی از ابزارهای زیبایی شناخته می شود اما معمولا پدر و مادرها در برابر پیرسینگ ها گارد دارند؛ به همین دلیل در جوامع امروزی داشتن پیرسینگ نشان نوعی سرکشی هم می تواند شد. مد شدن یک اکسسوری در جامعه، باعث می شود مردم به استفاده از آن تمایل نشان بدهند؛ ولی بعضی از مدها ممکن است باعث بروز آسیب و مشکلاتی شود. چنانچه قصد زدن پیرسینگ لب را دارید جهت کم شدن خطر و کاهش عوارض آن حتما به مراکز معتبر مراجعه کنید. از رعایت بهداشت و استریل بودن وسایل اطمینان پیدا کنید و مراقبت های بعد از آن را انجام بدهید. در صورت بروز هرگونه مشکلی سر خود عمل نکرده و با مراجعه به مراکز پزشکی اقدام به درمان کنید.
